เว่ยมี่อิง ได้รับพระราชทานนามว่า 'ซูหนี่ว์' สื่อถึงหญิงสาวที่เลอโฉม นางรักอิสระและสันโดษ ไม่ปรารถนาจะแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกับใคร ทว่าชะตาชักพาให้ต้องก้าวเข้าสู่วังวนแห่งการแย่งชิงอำนาจโดยมิอาจขัดขืนอย่างวังหลวง นางจึงแสร้งล้มป่วยและปล่อยข่าวลือว่าเสียโฉมจนถูกลืมเลือน

ด้วยความที่คิดว่าไม่มีใครสนใจแล้วจึงเผลอแสดงรูปโฉมแแท้จริง แรกพบ หย่งจื้อฮ่องเต้ ถึงถึงตกตะลึงในความงดงาม และเริ่มสงสัยในตัวตนที่แท้จริงของนาง แต่ทุกสิ่งล้วนไม่เป็นดังใจหวัง แม้จะวางหมากล่อให้นางอับจน ทว่าก็หลุดรอดไปได้ด้วยท่าทีที่โง่งมเสียทุกครา เช่นนั้นก็ได้แต่มัดนางไว้ข้างกายจนเขามิอาจขาดนางได้แม้เพียงเสี้ยววินาที

แม้ยังไม่รัก แม้ยังไม่ได้หัวใจ แต่ได้เพียงตัวก็ยังดี เขาพร้อมจะเฝ้ารอ...รอว่าสักวันหนึ่งนางจะยอมเปิดประตูบานนั้นรับเขาเข้าไป